ΜΗΠΩΣ ΥΠΕΡΒΑΛΛΕΤΕ ΚΥΡΙΑ ;

 ΓΑΜΟΙ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ 

Ας ξεκινήσουμε με μια απλή παραδοχή: δεν είναι καθόλου αυτονόητο μια κεντροδεξιά κυβέρνηση να παίρνει πρωτοβουλία να θεσπίσει τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών. Η πλειοψηφία της εκλογικής της βάσης διαφωνεί. Βέβαια και στη Γερμανία με κυβέρνηση Μέρκελ ψηφίστηκε ο νόμος αλλά ήταν κυβέρνηση συνεργασίας με τους Σοσιαλδημοκράτες. Και η ίδια η καγκελάριος δεν υπερψήφισε την πρόταση. Απλώς δέχτηκε να τη φέρει στο Kοινοβούλιο και οι βουλευτές ψήφισαν θετικά. Στην Ελλάδα είναι οι προσωπικές φιλελεύθερες πεποιθήσεις του Πρωθυπουργού που τον οδηγούν στην απόφαση να λύσει το θέμα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρεί ότι πρέπει να δοθεί χρόνος για να εξηγηθεί το σκεπτικό της πρωτοβουλίας του. Αλλά μπορεί μια τέτοια συζήτηση να αλλάξει τις απόψεις της κοινωνίας; Οι πολίτες που έχουν ευαισθησία στα θέματα ισότητας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων απλά ανυπομονούν να προχωρήσει η ρύθμιση. Δεν υπάρχει κάτι να επικοινωνηθεί σε αυτό το κοινό. Οσοι αισθάνονται ότι κλονίζονται οι αρχές με τις οποίες μεγάλωσαν, δεν έχουν διάθεση να ακούσουν επιχειρήματα για την ανάγκη ρύθμισης μιας κοινωνικής πραγματικότητας. Θεωρούν ότι με τέτοια μέτρα η νέα πραγματικότητα ενθαρρύνεται να εξαπλωθεί. Αρα, κανένα όφελος δεν θα υπάρξει για την κυβέρνηση από την παράταση της συζήτησης με τους πολίτες που διαφωνούν. Μένει και η μικρή ομάδα όσων ίσως δεν νιώθουν και τόσο άνετα με δυο κοπέλες που συνοδεύουν στην παιδική χαρά την κόρη τους, που όμως δεν απορρίπτει το επιχείρημα ότι πρέπει να διασφαλιστούν τα δικαιώματα όλων των πολιτών και των παιδιών τους. Αυτοί ίσως είναι οι μόνοι που μπορεί να επηρεαστούν από την επικοινωνιακή προσπάθεια του Πρωθυπουργού. Αλλά δεν υπάρχουν πολλά να ειπωθούν κι ούτε χρειάζεται πολύς χρόνος για αυτό. Οι μακροχρόνιες συζητήσεις για θέματα αξιών απλώς διχάζουν την κοινωνία. Δεν οδηγούν εύκολα σε αλλαγή αντιλήψεων.

Η κοινωνία είναι σήμερα πιο θετική (ή έστω ανεκτική) απέναντι στα ομόφυλα ζευγάρια αλλά έχουν περάσει πολλά χρόνια που άνοιξε η συζήτηση, έχουν παιχτεί πολλές ταινίες με θέματα από τη ζωή των gay, έχουν συμπεριληφθεί σε πολλές τηλεοπτικές σειρές ιστορίες ομόφυλων σχέσεων. Και πολλοί άνθρωποι βγήκαν στο φως και συνέβαλαν στην εξοικείωση της κοινωνίας με το «διαφορετικό».

Τι να προσθέσουν ακόμη δυο μήνες κουβέντας;

Αυτή δεν είναι μια εύκολη άσκηση κοινωνικής επικοινωνίας. Το επιχείρημα «αντί για μαμά και μπαμπά τα παιδιά θα έχουν γονέα ένα και γονέα δύο» στοχεύει στο συναίσθημα και δύσκολα αντιμετωπίζεται με διακηρύξεις για εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας.
Στην κοινωνία του θεάματος που ζούμε, κάποια κανάλια θα ψάχνουν πολιτικούς έτοιμους να καταγγείλουν την παρακμή, στα social media διάφοροι ακτιβιστές θα ανεβάσουν εμπρηστικά post. Και τίποτα ουσιαστικό δεν θα συζητηθεί.

Το αν θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα με τους βουλευτές της ΝΔ δεν το γνωρίζουμε. Πιστεύω όμως ότι στην κοινωνία δεν θα έχουμε διχασμό διαρκείας. Αν το νομοσχέδιο υπερψηφιστεί, το θέμα γρήγορα θα ξεχαστεί.

Μιλούσα χθες με μια φίλη Γαλλίδα, υπεύθυνη εταιρείας ερευνών. Μου θύμισε ότι και εκεί, όταν συζητιόταν ο γάμος ομοφύλων οργανώθηκαν πορείες για τη σωτηρία της γαλλικής οικογένειας και πολλοί ένιωθαν ενόχληση με τον νόμο. Επειτα όμως κανείς δεν ξανασχολήθηκε. Λογικό – οι άμεσα ενδιαφερόμενοι έλυσαν το πρόβλημά τους και οι υπόλοιποι είχαν να αντιμετωπίσουν τα δικα τους θέματα. Χθες ο Γκαμπριέλ Ατάλ ανέλαβε νέος πρωθυπουργός. Στη «Monde» διαβάσαμε για τον δυναμισμό του, τις πρωτοβουλίες του για την Παιδεία, τις θέσεις του για τη μετανάστευση. Οτι είναι gay το έμαθα από τίτλο ελληνικού site! Οπως μου είπε και η φίλη μου «Ναι, ο κόσμος ήξερε από την αρχή ότι είναι gay. Ε και;».

Δημοσίευση στα ΝΕΑ 11/1/2024